Με τα πρωτοβρόχια
ήρθαν τα πρωτογενή πλεονάσματα
κατακόκκινα από την αφρικάνικη σκόνη,
αιματοβαμμένα
στο χρώμα της αστερόεσσας.
Με τα πρώτα χιόνια επικυρώθηκαν από γηραιούς Ευρωπαίους
και νεοπαγείς οίκους αξιολόγησης,
αντίδωρο μικρό σε όσους κρυώνουν,
όσο χωράει η χούφτα μιας παλάμης
κατάθεση ανώφελης συγγνώμης.
Την άνοιξη εξοφλήθηκαν αρμοδίως
από ανθρώπους δίχως μνήμη
που δεν τρέμουν πια
παρά μόνο οι καρδιές τους .
Το πρώτο καλοκαιρινό μελτέμι
τα σκόρπισε ξανά στο μπλε του Αιγαίου...
Μάνος Στεφανάκης, Ηράκλειο 10-06-2014
Είχα καιρό να διαβάσω τόσο μεστά ποιήματα, που δεν ακκίζονται με τη γλώσσα, που δεν περιστρέφονται αυτοαναφορικά γύρω από το ποιητικό εγώ που δεν είναι λέξεις που παρατίθενται σε μια ποιητικίζουσα πόζα. Μπράβο Μάνο! Μπράβο. Μπορώ να τα κυκλοφορίσω; Αφού τα δημοσίευσες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη Γιαμαλάκη