Όσο μπορείς, Κ. Π. Καβάφη

Ξεκινάμε με τα βασικά: Καβάφης διδακτικός. Πρώτο μάθημα ζωής. Μάθημα  από κάποιον που δεν επιπλήττει, δεν λοιδορεί, δεν χλευάζει, δεν φωνασκεί. Στέκεται πλάι σου με συγκατάβαση, συνοδοιπόρος και συμπάσχων , μοιράζεται την εμπειρία του μαζί σου κι έχεις την αίσθηση πως θέλει να σε προφυλάξει για να μην πάθεις ό τι έπαθε ο ίδιος. Να γιατί η ποίηση του Καβάφη δεν εκνευρίζει με το διδακτισμό της! Γιατί βγαίνει αποφορτισμένη, νηφάλια από την ψυχή του ποιητή για να εντυπωθεί κατευθείαν στη δική μας.
Πόσοι από μας άραγε αν στα μικράτα μας είχαμε διαβάσει και ξαναδιαβάσει αυτό το ποίημα κι είχαμε κάνει το συμβιβασμό που μας προτείνει, γεφυρώνοντας το χάσμα ανάμεσα στην επιθυμία μας και τη δυνατότητα να την πραγματοποιήσουμε, δεν θα είχαμε αποφύγει τις κακοτοπιές και δεν θα είχαμε περισώσει τουλάχιστον την αξιοπρέπειά μας; Ο λόγος στον ποιητή:

Faraway looks - Rene Magritte, c.1927

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,

τούτο προσπάθησε τουλάχιστον

όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις

μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,

 μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

 Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,

γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντάς την

στων σχέσεων και των συναναστροφών

 την καθημερινήν ανοησία,

ώς που να γίνει σα μια ξένη φορτική.

 (Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)